Vazgeçtiler Şiiri - Hamit Atay

Vazgeçtiler

Bir zamanlar umut taşıyan gözler,
Şimdi boşluğa bakıyor sessizce.
Bir zamanlar hayallerle süslenen yollar,
Şimdi ayak izlerini siliyor gizlice.

Vazgeçtiler…
Sevmenin bir karşılığı olmadığını öğrendiler.
Sözlerin rüzgar gibi dağıldığını,
Ve kalbin bazen en ağır yük olduğunu gördüler.

Vazgeçtiler…
Tutundukları dallar kırılınca,
Bekledikleri kapılar açılmayınca,
Ve en sevdikleri bile sırtını dönünce…

Öğrendiler ki, bazı yaralar zamanla kapanmaz,
Bazı acılar sessizce büyür içerde.
Ve bazen en büyük cesaret,
Vazgeçip arkana bile bakmamaktır.

Şimdi sessizler,
Ne bir sitem, ne bir kelime.
Belki içlerinde bir fırtına kopuyor,
Belki de rüzgara bırakıyorlar her şeyi.

Ama bir gerçek var can dostum,
Vazgeçen her insan bir zamanlar çok uğraştı…
Bir zamanlar inandı, bir zamanlar sevdi,
Ama sonunda, o da pes etti.

Hamit Atay