Vazgeçmeler var ya,vazgeçmeler...
Vazgeçemediğin halde var olan vazgeçmeler.
Bitmeyen gelip gitmeler.
Göçüp gitmekte olan yaşamlar.
Egolarını giyinmiş umursamaz insanlar.
Ve aşkı, açlığı, sefaleti unutmuş devinimler.
Yaşamak varken unutulan sevdalar.
Senden bahsediyorum ey insanlık !
Yüreğimdeki dinmeyen sancısın.
Kullanımdan çıkarmaya çalıştığım çarpıtılmışlık.
Don Kişot ' a benzetiyorum kendimi
Her sahada yine tek başına, yine yalnızlık.
Mazi ve ati hep yanımızda,
Sevgi sözcüğü askıda ceket olmuş.
Çökmüş üstümüze aymazlık.
Ne istiyorum biliyor musunuz ?
Biraz aydınlık , biraz farkındalık.
Gökkuşağında renkler solmuş
Haberiniz var mı , görüyor musunuz ?
Bitişin ayak sesleri var duyuyor musunuz?
Bize ait olmayan renkler ve sesler var kulağımda.
Mazide kaybolan ezgiler,
Tenimizde, kazınmış patlayan hayaller.
Ve yine sen varsın sevgili
Doyulmaz tadınla damağımda...
Kayıt Tarihi : 6.4.2020 15:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!