Vazgeçsemde hayalini görmekten;
bir asır gibiydi zaman....
bazen boş, bazen anlamsız, bazen ise sahte....
ama uzundu işte.....
upuzun....geçmek bilmeyen...
vazgeçsemde hayalini görmekten;
o beni görüyordu uzaklardan,
kuytulardan, boşluklardan....
zor da olsa görüyordu işte
inanmak güç ama görüyordu...
vazgeçsemde hayalini görmekten;
içimi acıtıyor olsada yok oluşu,
ben geçtim, ama o vazgeçmedi benden.....
hayalinin tatlı rüzgarları sardı etrafımı yinede
gündüzü ışık, gecesi Mehtap...
vazgeçmedi hayali gözlerimden....
vazgeçmedi sevgisi yüreğimden......
hayal olmaktan vazgeçmedi.....
N.Ş.Özer
Kayıt Tarihi : 11.8.2015 18:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!