Bir savaş meydanının,
En kanlı yeri gibi, gözlerin;
Orada birçok ölü yatıyor,
Düşmüşler, birbirlerinin üzerlerine...
En doruk noktasında düşmüşler, savaşın;
Heyecanının en kuvvetli yerinde,
Kimisinin, aşınmış derisi,
Kolu, bir ötekinin, duruyor kesik başı üstünde...
Şimdi ben,
O,
Kim sokulmaya cesaret eder,
Gözlerinin içerilerine?
Bir savaş meydanının,
En kanlı yeri gibidir gözlerin.
Yaklaşsalar, yaklaşanı tutar:
Vahşet.
İçine çeker, vermez geri;
Akıp da çay olan, kan.
Ve çağlayan çayın,
Yani kanın,
Dalgalarında,
Boğulur, seni seven,
Ey sevgili!
Vazgeçişimi,
İstersen korkaklığa haml et.
Yaklaşsam, yutar beni kasvet.
Hasletindir senin; seni seveni,
Sana geleni öldürmek.
Beni,
İstersen,
Korkaklıkla itham et.
Bil ki, bir de,
Vazgeçiştir:
Seni sevmek.
•
Çepni Serhat Öztürk
07.53
22.12.2023
Pursaklar - Ankara
Kayıt Tarihi : 22.12.2023 08:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)