Unutulur her şey… Yıldızlar ve zaman
Kayıp gider gecenin sonsuz yuvasına
İlk öpüş- ilk sevgiliden hatıra kalan-
Savrulur geçmişin o derin kuyusuna
Unutulur her şey… Ölüm ve acı
Kalbimde saflığıyla o tertemiz çocukluk
Gözlerim, gördüğüm bu rüyaya yabancı
Bana reva görülen yalnız soğuk bir boşluk
Unutulur her şey… Bu ilahî inziva
Yüreğime mağaralardan kalakalan bir miras
Dağların uykularıma fısıldadığı deva
Ruhumun cüzzamına –ne yazık- merhem olmaz
Unutulur her şey… Bu zehirli devinim
Dudaklarda eriyen bu şehvet unutulur
Denizlerin tenime bağışladığı bu istim
Şehirleri kıskançlıkla sahiplenen bu sur
Elbet çare olmaz… Kalp çekip gider
Bak yağmurkuşlarını çağırmaz olmuş bulut
Ve gece kabirlere bir azap gibi çöker
Ruhum sen de kendini bu arafta avut
Kayıt Tarihi : 22.2.2020 20:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!