“Eğer bir gün senden gerçekten vazgeçersem,
bil ki yalnızca seni bırakmam;
hayallerimi, yarım kalmış dualarımı,
kalbimdeki bütün şefkati de bırakırım.
Çünkü seninle büyüdü kalemim,
seninle ağladı, seninle sustu.
Her satırında senin gölgen vardı,
her kelimesi sana yaslanmıştı.
Sen gittikten sonra kalan tek şey
bir boşluk oldu defterimde.
Ve bil ki, vazgeçersem senden,
kalemi de elimden bırakırım.
Çünkü artık ne yazacak bir cümlem olur,
ne anlatacak bir umudum.
Sen yokken kelimeler kör,
cümleler dilsiz, şiirler yetim kalır.
Vazgeçmek kolay değil benden yana,
ama eğer bir gün o noktaya gelirsem,
anla ki bütün kırgınlıklarım,
sana yazılamayan en büyük şiirimdir.
Ve ben… kalemsiz bir suskunluğa mahkûm olurum.”
@dsız..
06 Eylül 2025
Kayıt Tarihi : 6.9.2025 23:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!