Şerefine diyeceğim kimse yok
Kendi şerefime kaldırıp içiyorum
İçtiğim sigaramın dumanını değil
Seni içime çekiyorum
Hayata bin şükredip
Sensizliğe kan kusuyorum
Gece gündüz heran seni
Düşünmekten kendimi unutuyorum
Eşim dostum ne dese kar etmez bana
Sabrın sonu selamet diye bekliyorum
Bir değil yüz kişinin koynundan çıksanda
Ben seni her halinle kabul ediyorum
Kahbelik deselerde bu yaptığına
Seni seviyorum seni seviyorum
Leylasına tutulmuş mecnun gibi
Ne yapsam senden vazgeçemiyorum
Kayıt Tarihi : 4.10.2009 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
herzaman zor olmuştur
benim acımdan bu böle ama seni bilmem
TÜM YORUMLAR (7)