Vazgeçemediğim Şiiri - Resul Taslı

İstanbul’da yağmur
Ankara’da kar
Ve birde saÇımda tel tel beyazlar

Sen benim vazgeçemediğimdin
Bak senden de vazgeçtim.
Güneş gibi parlıyordum
Mum ışığı gibi sönüverdim

Artık bakmıyorum ne kendime
Ne de aynalara
Ne o yırtık pantolonları giyiyorum
Ne de saçlarıma garip şekiller veriyorum
Bir avuç jöle eşliğinde
Hatta sokaklarda bile gezmiyorum
Sensiz onlarda dar geliyor.

Dedim ya güzelim
sen benim vazgeçemediğimdin
Bak senden de vazgeçtim
Ne olur affet beni sevdiğim
Sana ilk kez yalan söyledim.
Ben senden hiç vazgeçemedim
Ben sensizliği sindiremedim.