Hani yaşamla ölüm arasında bir çizgi var ya.
Ben o çizgiyi kaldırdım, yaşayan ölü oldum.
Senin bir hasretin yetmişti canıma,
Ya sevdana ne demeli çareler çaresiz.
Ne yapsam boştu, senin için öylesine bir arkadaş
Beklide boş vakit gibiydim senin gözünde
Benim sende hissettiklerimi sana yaşatabilmek
Duygularımı sana hissettirebilmek isterdim sadece
İşte o zaman anlardın ne derecesine düşündüğümü
İşte o zaman inanırdın ne kadar kıymetli bir zaman kaybettiğini
Ben hep denilen; vazgeç dedikleri bir kelime vardı…
Anlamını hiç bilmek istemedim onun, kaybetmek pahasına…
Kayıt Tarihi : 4.5.2014 21:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!