Vazgeç Şiiri - Gül Ataç

Boşuna binme bulutlara
Rüzgâr getirmez seni buralara
Yağmur olup düşemezsin topaklarıma
Tutunma martıların kanatlarına
Taşıyamazlar seni
Atma çakıl taşlarını denizin koynuna
Derdini anlatma balıklara
Toplama denizyıldızlarını kumsallarda
Bağırma
Boğma sevdanı çığlıklarda
Kanatma duyguları
Bırak ardında tutkuları
Koparma papatyaları çıkmayacak bir fal uğruna
Yeter artık ağlama yalnızlara
Vazodaki beyaz güller çoktan kurudu
Bir masalı gerçeğe dönüştüremezsin
Kıyıya vurmuş bir tekneyi yüzdüremezsin
Geceyi güne, kışı yaza döndüremezsin
Çabalama boşuna
Uzanma gökyüzündeki yıldızlara erişemezsin
Ben benden çoktan geçtim
Neden sen vazgeçmezsin