Vay Be Şiiri - Soner Kamil Kocaman

Çöküyor gecenin kasveti yine
El ayak çekiliyor
Hesabım yine kendimle
Ve birden...
Daldım maziye
Açıldım sensiz geçen ilk geceye
Nasıl da kızmıştım kendime
Günah keçişi aramıştım saatlerce
Bulamamıştım
Çekmiştim yorganımı üstüme
Dönüp durdum yatağımın içinde
Tepinircesine
Uyku mu?
Nasıl bir şey
Tadını unuttum o günden bugüne
Sadece ama sadece
Gözlerim dinleniyor 2 den sonra 6 dan önce
Hayatım sıkıştı kaldı bu zaman dilimine
Kimi zaman sigaram eşlik etti
Kimi zaman tek şekerli bir kahve
Düşündüm de
Onlar bile senden adam çıktılar
Satmadılar
Yarı yolda vurmadılar darbe
Vay be..
Bir sigara bir fincan kahve
Arkadaş olmuş geceme
Senin ihanet ettiğin bu yüreğe
Merhem olmuşlar belki de

Aklıma düştün yine gece gece
Offf bilmem ki
Sana yazdığım kaç bininici hece
Şaşıyorum kendime
Şiirde yazabiliyormuşum bak! !
Bunu farkettim sen terkedince
Hiç yapmadığım şeyleri yapıyorum sayende
Hatta hiç tanımadığım hüzünlerle
Arkadaş olmuşuz sen gidince
Vay be...
Ne hale sokmuşsun beni böyle
Yeter bu gecelik bence
Sen gelmediğin sürece
Mahkumum ne de olsa
Bu sihirli üçgene
Sigaram kahvem bir de
Seni yazmaktan sıkılmayan siyah bir klavye
Hayatımın senden sonraki resmi budur işte
Tekrar başka bir şiirde görüşmek üzere