Vaveyla Şiiri - Hüdayi Azbay

Okundu hikâye
Bozuldu büyü Vaveyla
Hadi ayak izlerimden kavgalarımı çıkar
Kaç bahar geçti
Kaç Leyla gördüm
Emzirilmediğim taraftan
yenilgilerimi sar...

Anahtarı kaybolmuş sandık gibisin Vaveyla
Bohçanda gizemli efsaneler var
Ne çok vurulmuş
Ne çok ölmüşüm
İniltilerim bıraktığın izler kadar

Yüzüne hüzün çilleri serpilmiş Vaveyla
Sırtımda tırnak izlerin
Avuçlarında kaçışlarım var
Oysa cam çiçekleri gamdan uzaklaştıkça yaşar

Sebepsiz gitmelerin var Vaveyla
Ve sen gidince ardından yıkılan şehir
Melalini dağıtmayan keşkelerin var
Oysa fanuslar içindeki kelebekler de yanar

Vaveyla;
Esrik akşamların gizemli çığlığı
Zemheri vakti menekşe umuda susar
Bilmem ki ben artık gitmeli miyim
Birlikte kaldıkça yaramız kanar....