(Fasl-ı Muhabbet şiiri)
Vatan dedim toprak dedim yurt dedim
Bu sevda yüzünden dillere düştüm.
Ülkü dedim Türk’ü dedim kurt dedim
Bir zaman horlanan hallere düştüm.
Bir sevdaydı ülke aşkı yakmıştı
Bu aşk ki tertemiz hem de ‘pâk’mıştı
Kimileri basit görüp buna takmıştı
Şehit edilince sallara düştüm.
Can verilen toprak bilin vatandır
Miras bırakan da aziz atandır
Toprağın altında şehit yatandır
Yanan yüreklerde küllere düştüm.
Türkistan’dan gelip burda yurt kurduk
Fetihlerle Türk’ün mührünü vurduk
Balkanlar’da nice atlar koşturduk
Sonunda seksen bir illere düştüm.
Kerkük’le Musul’u ayırdı kimler
Düşmana yardımcı oldu hainler
İngiliz çizdiyse onu kim dinler
Parayla satılan kullara düştüm.
Ne oldum diyerek bir telaş ile
Balkanlar verildi ahh, bile bile
Ogün olanları getirmez dile
Susturulan dili lâllara düştüm.
Ay yıldızlı bayrak Türk’ün baş tacı
Rengi biraz solsa veriyor acı
Dalgalansın yeter gönle şifacı
Bu yüzdendir gönlüm allara düştüm.
İslâm’a hizmette var mıdır eşi
Türk ile yayıldı İslâm güneşi
Her yerde bulunur Türk’ün kardeşi
Güldeste nağmeyle tellere düştüm.
İslâm’ın hadîmi milletiz bizler
Kahraman ruhunu geninde gizler
Behlül, anlatırken yeter mi sözler
Türk’kü seven coşkun sellere düştüm.
11.04.2021
Kayıt Tarihi : 12.4.2021 15:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!