Vasiyetim Şiiri - Hazan Muhsine Sancar

Tüm canlılar gibi bende öleceğim
Eğer bir mezarım olacaksa bilinen
Tuğladan olsun ebedi evim
Mermer yakışmaz onu istemem.

vasiyetim kızıma beni çengelköye göm
Deniz gören bir yer nasipse eğer
Ve saçından bir tutam toprağıma göm
Belki bir gece uzanır elim sever

Batmayan güneş çiçeği ekin toprağıma
Öldüğüm gün fakirleri doyurun
Yaş günlerimde bir ağaç toprağa
O ağaçlığın adını sevdam koyun

Anneler gününde ekin yedi verenler
Mezarım üzerine ekin birini
Kuşlar konar uçuşur kelebekler
Ruhum huzur bulur hisseder geldiğini

Üzme fakir fukarayı sakın
Ölüm her canlıya bir an kadar yakın
Her sene öldüğüm güne yakın
Topla çaresizleri bu sana ahtım

Var ise dünyada kalan malım
Senindir paylaş kardeşinle
Haberi olursa bu halden aşkımın
Ona annem seni hiç unutmadı de

Bir kızın olursa adını Muhsine
Oğlun olursa sen bilirsin
Sakın çok üzülüp isyan etme
Gerçeğe dönüştür bu gidişim

Geceleri bir an olsun adımı an
Uykuna iznim olursa gelirim
Hani seninle biz bazı zaman der
Seninle uzun uzun sohbet ederim

Öperim usulca güzel yüzünü
Uyanınca anlatırsın çevrene
Unutma sakın benliğini özünü
Kapın açık olsun yardım dileyene

Uzak tut kendinden riyakar olanı
Sende uyma sakın çirkin düzene
Allah sever orta yolda olanı
Tüm güzellikler zaten o yücede

Öğrenirsen bir gün Kuran okumayı
Yasin oku bana kabrim şenlensin
Sakın düşünme hakka karşı durmayı
Tek yardımcın Rabbim bunu bilesin

Seni sevdiğimi unutma sakın
Bir gün tekrar beraber olacağız
Uzasın belinden aşağı saçların
Döndüğümde beraber tararız...