Nereden bileceksin sen aslan parçası,
“Üç fidanı” o büyük yangını.
Kefensiz yatan bizim Atalarımız,
Topsuz, Tüfeksiz Çanakkale’de, nöbet tutarcasına.
O fidanlar, o alazların yuttuğu,
Kalemsiz, bağlamasız gönüllerde yatanlarda.
Nereden bileceksin sen, bilemezsin yoktun ki.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
