Vasiyet Şiiri - Sayid Dursun Akgün

Çocukluğum, gençliğim, 17 yaşım,
Söyle hele neden gittin?
Biriciğim, sevgilim, arkadaşım,
Söyle hele neden gittin?

İlk iftarda masamda aşım,
Tanrı önünde eğdiren başım,
Şu dünyada ilk sırdaşım,
Söyle hele neden gittin?

Sevmeyi, sevilmeyi öğreten.
Doğada nimetleri gösteren.
İlk damlamdın gözümden düşen.
Söyle hele neden gittin?

Gözlerimde renk paletim.
Kabrimde çiçek demetim.
Hem aşk hem de eziyetim.
Söyle hele neden gittin?

Sendin sözlerimin yazarı.
Her hafta açılan memleketin pazarı.
Alıp götüren derim ile tasamı.
Söyle hele neden gittin?

Sendin oynayan gönül perdemde.
Soframda tuzum çayımda dem de.
Hangi kalp dayanır böyle bir derde?
Söyle hele neden gittin?

Bilenler söylerdi, şiirdi adın.
Bilirim ölümüm dünden de yakın.
Mezar taşıma “Özlem’im” yazın.
Bir de sorun “Neden gittin?”.