Vasiyet Şiiri - Yusuf Gürsoy

Vasiyetim olsun kulağa küpe
Girme dibini görmediğin göle
Dikkat et arkadaş seçerken hele
Bunlar vasiyetim sana, uy oğul

Terazi adalet, akıl hakimi
Yüzyılda yaşasan, sakin baki mi?
Zengine hoş olup, yerme fakiri
Nerede aç susuz varsa duy oğul

Elin dilin sağlamca olsun
İnsanlara karşı kalbin hoş olsun
Namerde buuz et, sözün taş olsun
Bunları kendine edin, huy oğul

Dost bulursan, kardeş gibi sar onu
Dostla paylaş, ekmeğini çulunu
Kendin düşün, kendin de bul yolunu
Yanlış yaparsan, haline vay oğul

Büyüklerden nasihatı iyi dinle
Onlar tecrübeli yaşayan bilge
Keramet arama sakın kimse de
Herkes baban gibi birer kul oğul

Zalim oğul, zulüm etme kimseye
Sabır göster, hücum etme herşeye
Büyüğünden önce geçme köşeye
Oturacak bir minderi bul oğul

Dünya kasvetlidir yeise düşme
İç çekerek bakma, saraya köşke
Bazen kabir ziyaret etsen keşke
Anlarsın o zaman dünya zul oğul

Sorarlarsa sana Kul Yusuf kimdir
Bazen uslu, bazen deli biridir
Deli olma, uslu ol, kendini sevdir
Varlık değil, itibarı bul oğul..

(10.03.2011)