Varsın rüzgâr seni bir yana,
beni bir yana savursun.
Varsın sen batının ufkunda,
ben doğunun en ücra köşesinde olayım.
Varsın bir kez olsun
yüzüne bakmak,
eline dokunmak,
gözlerinden kalbime akmak
nasip olmasın.
Varsın hasretlik yakıp kavursun;
güneş sönmeden
yüreğimin ateşi sönmesin.
Yeter ki sev beni böyle…
Melekler gibi
saf, temiz, günahsızca…
Öyle sev ki beni,
hatta melekler bile
bu sevgiyi kıskansın.
Yeter ki sev beni böyle…
Aşıklara ibret olsun,
hikâyelere konu olsun bu hâl.
Yeter ki sev beni böyle…
Çünkü sen,
rüzgâr nereye savurursa savursun,
nerede durursan dur
benim içimde hep varsın.
Kayıt Tarihi : 26.4.2024 14:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!