Varsayım! Şiiri - Namık Yakupoğlu

Olur ya, birgün birini, seversin!
Belki benim kadar, ya da fazlası,
Unutma, sözlerin hatr’ına gelsin
Solunca bitermiş, gülün sevdası!
*
Bir göz, alır gider, aklın başından,
Kiminde bir perçem savurur seni,
Yüzersin zamanda, her şey sütliman,
Yalnızca özlemi, kavurur seni.
*
Nasılda beklersin, o umut var ya!
Hep o’nunla olmak, hep o’nun olmak,
Şaşırtacak seni, başka yüzlerde,
Hep o sevgiliyi, hep o’nu görmek!
*
Gittiğin yollarda hep o özlem var,
Baktığın her yerde, arar gözlerin,
Dilersin, bir yerde karşına çıkar!
Tutulur dimağın, çıkmaz sözlerin!
*
Anlarsın yanmayı, ateş, duman yok,
Acıtsa da sözü, susar dinlersin,
Nasılmış yaşamak nabzın atmazken,
Olsun senin, diye ağlar inlersin!
*
Böyledir aşk, söyletir, olur olmazı
Yeter bir tebessüm tüm acılara
Bir de kucaklanmış, buse almışsan
Uçarsın kanatsız o kollarında
*
Dualar edersin, o an bitmesin
Ya bir gün giderse bırakıp seni
Önce gözler kopar sonra ellerin
Dalarsın nefessiz yalnızlıklara
*