Varoluşun Bedeli
Canlı bir bedende,
Ölüm bir kurtuluş çağrısıdır elbette.
Hüznün ırmakları kana bulanmalı,
Her damla, ruhun kayıp yankısı olmalı.
Yüzler morarmalıdır ipin ucunda,
Sessizce eğilmeli gökyüzüne.
Hayatı bırakmalısın çınarın yaslı dalında,
Toprak seni bekler; serin ve kucaklayıcı.
Hançeri al eline,
Bir sır gibi kazı derini.
Her çizik, bir hatıra;
Her damla kan, varoluşun ebedi yankısı.
Ruhun rengi akar gecenin bağrına,
Ölüm seni usulca gözetirken.
Yaşamak bir ağırlıktır artık,
Ölüm ise, bir derviş duası kadar saf ve güzel.
Bir pamuk olur bedenin,
Dalgalanır çınarın solgun dallarında.
Huzurludur bedenin,
Deriden sıyrılırken, hafiflik bulur elbette.
Ve rüzgâr taşır seni uzak diyarlara,
Nehirler susar, yıldızlar donar.
Artık her şey sustuğunda,
Bedenin toprağa, ruhun sonsuzluğa dokunur.
Halim Yusuf Pilavcı
27.12.2024
Halim Yusuf Pilavcı
Kayıt Tarihi : 19.11.2025 13:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!