aldı rüzgar özümü savurdu zerre diye,
sıvasın topragından, başka diyara sürdü.
ahmedin bedeninde saldı başka diyara,
adım,adım gezdirdi,gurbet diye hücremi.
sonu sana gelmekmiş, adı kader olsada.
aç yatırdı geceler,soguk ayazlarında,
kırmadı ışıkları, hep gelecvek var diye.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Muhteşem bir şiir olmuş. Şiir F. N. Çamlıbel'in kudretli anlatımını anımsattı. Tebrik ediyorum üstadım. Beğenerek ve saygı duyarak okudum. Kaleminiz daim olsun ve her zaman böyle seçkin eserlerin altıına imzasını atsın.
Sevgili Kardeşim sayın: Atilla Durukan,
Değerli eserinizi Tekirdağ'dan gönderdiğim İlk tam puan ile selamlıyorum.
Her şeyin en güzelinin sizin, sevdiklerinizin ve sizi sevenlerin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum.
Sevgi ve saygılarımla efendim.
Dr. İrfan Yılmaz. ^'^Tekirdağ.^'^^
yıllar geçti, ateşi hep yandı hiç sönmedi,
yürekteki ateşi, ismini hep söyletti.
anlındaki çizgiler,gittikçe derinleşti,
dudakları çatladı, susuzlugu bitmedi.
Begeniyle okudum
Doğa ile aşk iç içe. Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta