Varoluşsal bir yalnızlıkken yaşadığım, yalnızlığı nasıl anlatırım,
Hiç bir kelime hislerim kadar kanlı canlı değil ne yazık-ki,
Ettiğim laflar küçük dilimin döndüğü kadar, kıvraklıktan uzak,
Aynı anda hem karamsar hemde umutsal cümleler kuramam ki.
Adımlarım altında ezilir dünya yalnızlığımın yükünden desem;
Yük yok ki yalnızlığa dair suskunluk giymiş omuzlarıma binmiş,
Çünkü terkedilmiş şehrimde yalnızlığa dair herşey yaşanmış ve bitmiş.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta