Kaderle görüştüm dün gece
ıstırap damlalar olup yağarken gecenin derinliğine.
Yakıştı mı uzayıp öylece gitmeler
nasılda unutup susadığını ardında kalan küle
suyun gölgesindeki yalnızlığa teslimiyet ve boyun eğişle
bir serçeden düşen ürkek tüy hafifliğinde dar bir koyakta yalpalayıp duranlarla.
Vazgeçtim sitemden
görünce sabahın ilk ışıklarıyla sallanıp duran kelebeği
kasvetli tepelerin üzerinden esen meltemde
ağaç gövdelerini altın rengine boyayan gün batımını görene dek.
Gün kararıyor kaderle görüşeceğim geceye
kendini asla tüketmeyen sonsuz döngüye hoşgörüyle…
Kayıt Tarihi : 3.5.2019 05:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!