Varlığın Kadar Varsın

Sen de gizliydi bana dair her şey
Sırlarını saklamışsın mimiklerinin sessizliğinde
Kalmamış aslında konuşacak bir şeyimiz
Yok ki ortak noktamız neyi paylaşalım?
Her şeye rağmen
Gücümün yettiği yere kadar ben varım
Varlığın kadar… varsın
Yüreğimi koydum ortaya, sesleniyorum sana…

Rafa kaldırmıştım kızgınlıkları, dargınlıkları
Aldım yüreğimi avuçlarımın arasına
Sana dair sözlerimi azalttım cümlelerim yarım
Kelimeler hüzünlü ve buruk
Dilim lal olmuş dudaklarım isyan bayrağını çekmiş
Gülüşlerime meydan okumakta
Varlığın kadar… varsın
Yüreğimi koydum ortaya, istediğin kadar… ordasın

İmkânsız mıydı aşk ikimizde de?
İnanasım geliyor imkânsız düşlerine
Çocuk gibiyim sığdıramıyorum isteklerime seni
Sendeyim hala, ama bölük pörçük
Ben de olan seni hiç değişmedim kimselere
Sen de ki beni merak ediyorum
Çünkü sende gizli her şey
Varlığın kadar… varsın
Yüreğimi koydum ortaya, gel sende sevdama ortak olsan artık

Düşler kurdum seninle ne kadar uzak olsak da
Bir o kadar da yakındın bana
Sen kendini tartması bilmedin
Unutma yer çekimi kadar ağırsın
Uçabildiğin kadar da hafif
Canlısındır yüreğinin çarptığı kadar
Uzağı ne kadar görürsen o kadar genç ve dirisin
Oysa sen burnunun dibine saplanıp kalmışsın
Varlığın kadar varsın
Yüreğimi koydum ortaya, çıkar “at” gözlüklerini,
Gör etrafını sahip çık sevdana

Uzak dur yüreğimden dokunma yaralarıma
Sözlerin kalemimden keskin dayanamam
Yüreğinde ki maşuk olayım derken
Azgın dalgalardan kaçarak limana sığınan balıkçı teknesi,
Kim bilir her şeyin olmak isterken, hiçbir şeyin oldum.
Merak ediyorum; ben senin neyinim?
Sevdanın sesini üstüme alınıp sana kucak açtım
Sevgimle yaşadıklarını kârdan sayma
Unutma ki varlığın kadar varsın
Ben yüreğimi koydum ortaya
Ne kadar yaşarsan yaşa, o kadar da yakınsın ellerinle ipini çektiğin sonuna…

//Çok geç anladım. Sen beni değil, sana olan aşkımı istiyorsun! //

Mustafa KARAAHMETOĞLU
25.01.2014