Varlığın Şiiri - Ahmet Kırımlı

Neden bilmem her yerde karşıma çıkıyorsun
Alnımda kara yazı mı kader mi varlığın
Kulağımda hoş bir ses gibi çınlamıyorsun
Acep ruha bir beste-i keder mi varlığın

Dillerim hakkında hep kötü söylüyor deme
Reva mıydı bunca çile ben gibi ademe
Bahtiyarlıkla yoğrulmuş şu garip gövdeme
Zulm ile taht kurmuş ateşten ser mi varlığın

Ben caymadım asla sen döndün verdiğin sözden
Çıkarmadın ömrümü kasti borandan güzden
Vazgeçtim inan mutlulukta doksandan yüzden
Zorlasan sanmam yüzde beş-on der mi varlığın

Seni sevince anladım ki bu gönlüm a-ma
Gözlerim açıldı sonunda kör kaldım sanma
Vallahi yokluğuna paha biçilmez amma
Gavur parasıyla üç pul eder mi varlığın