VARDİYA
Behçet Aysan’a
neydi ! o sustukça çoğalan sessizlik
boşlukta çırpınan el
uçurum gülüşlerdeki burukluk
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Güleceği ne kadardır doğarken ağlayan insanın şu çivisi çıkmış dünyada...Hep güvercinlerin boynu şairin çığlığı ilk dağlanırken yağmurda vuruldu.Evet yağmurda.Her vicdan yağmurla yıkanmış sanmayın siz.Yoksa ayakta kalanların türküsü böylesi içli yanmazdı mısralarda. Düşmezdi devrik cümlelerin ardında derinleştikçe derinleşen boşluğa...
Güzel şiirdi kutlarım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta