Var mıyım ki yaşayım Şiiri - Kamile Kaynak

Bir ara aklımı kaybediyorum sandım.
Hayatımdan vazgeçmeyi bile göze aldım.
Şimdi siz bunun suçlusu da benim olduğumu söylersiniz.
Zaten anlamaya çalışsaydınız sırtımdaki bıçakların, içime akan gözyaşlarımın farkına varırdınız.
Sizin en iyi yaptığınız şey ne biliyor musunuz? Görmezden gelmek.
Öyle güzel görmezden geldiniz ki kendi varlığımdan şüphe ettim.
Var mıyım? Yok muyum?
Arafta bıraktınız ve giderken de ışıkları kapattınız.
Bu karanlığın çıkmazı yutar beni dedim dinlemediniz.
Yine görmezden geldiniz.
Aileme anlatamıyorum.
Arkadaşlarımın önceliği değilim.
Sevdiğimin ayıracak zamanı yok.
Siz söyleyin ben kimin omuzunda ağlayabilirim.
Uçurumdan aşağı atıp da aynı kalmamı bekleyemezsiniz.
Bu beden paramparça olduysa eğer sizin eseriniz.
Ve şimdi hep yaptığınız gibi çekip gidin.
Hiç olmadınız, olmamaya devam edin.