Var Gel Gülleri Şiiri - Hikmet Durkut

Aynı yolu yürüdük tez geçti zamanımız
Verilen bu ömrümüz ha bitti ha bitecek
Emir büyük yerdenmiş yazıldı fermanımız
Canımız bu bedenden ha çıktı ha çıkacak

Sensiz geçen günleri eyvah ile anarım
Gerek yok ki ateşe sen dokunsan yanarım
Hançer yedi yüreğim boşalıyor damarım
Gözüm yaşı kan oldu ha aktı ha akacak

Hiçbir şeyi görmüyor bağlamışlar gözümü
Senden başka bir cemal güldürmezki yüzümü
Bakışların bir tuhaf kavuruyor özümü
Od oldu ciğerime ha yaktı ha yakacak

Güneşi kıskandırır senin beni yakışın
Zehir gibi içime ılık ılık akışın
Deli eder adamı sitem dolu bakışın
Şimşek olur sineme ha çaktı ha çakacak

Harap olmuş bahçemde vargel gülü biter mi
Baykuş firar ederde bülbül gelir öter mi
Yanan keremin hali bu Hikmetten betermi
Gam kederi koluna ha taktı ha takacak