Van depremi 2....

Üzdü beni Vanda, olan zelzele,
Ne yapalım olan,emir çok yüce,
Hakdan gelene bir,çare yok yüce,
Vanda deprem oldu,ekim onbirde.

Şehir harap oldu,hep zir-ü zeber,
Ölen var, yıkılmış, hep bütün evler,
Vazifemiz olmak, Allaha teslim,
Ölenlerin hepsi, benim kardeşim.

Boşa yapmaz Mevla, mutlaka bunu,
Sure-i Zilzalda, açıklar onu,
Vahye mazhar biz,sallarız arzı,
Emri tahtında, sarsar dünyayı.

İnsanoğlu eder, hep terki dünya,
Şehit olur böyle, ölen burada,
Cilve-i Rabbani, nice sır dolu,
Kimse bilemez ki,gelen korkuyu.

Buna üzüldük hep,insanlar öldü,
Nice sabi toprak, altında kaldı,
Hakdan geldi buna,sabır gerekli,
Başka bir çare yok,bol şükretmeli.

Her şeyde Mevlanın, güzel takdiri.
Mal,mülk şart değil, elllerin kiri,
Akıllıya düşen, şükürdür belki,
Dünya belli olmaz,döner sürekli.

30.10.2011//Kırıkkale