* Vakit Erince Kanlı Demine,

VAKİT ERİNCE KANLI DEMİNE,

Vakit varıp dayanınca kanlı demine,
Öyle bir hüzzam beste sızar ki gönlüme,
İnceden inceden.
Derin vadilerime çöker,
ruhumun kuytusunda ağlayan sis
Suskun, mahcup bakarsın, zümrüt tepelerin ardından.
yıldızların doğmadığı gecelerde,
gözlerim kalır gözlerinde, mahpus.

sensizliğin iklimini alevlendirir daralan vakitler.
Mavi düşlere batıp çıkarken gün, bizsiz.
Kulağıma karanlığın ezgisini fısıldar, rüzgar
sessiz sessiz.
tutuşturur zemheriyi bir hüzzam beste,
yaldırıklar çakar içimde
yağmursuz, ateşsiz.

Kim bilir hangi kumral gecelerde gezinir gazeller,
Eller gibi keyfe keder,
kimin sazında açar,
bizim gibi baharı bilmeyen güz gülleri
kokusuz, renksiz.
Vakit varıp erince kanlı demine,
Sen bensiz kalınca, ben sensiz,
Kim tutar serçe parmağımdan sımsıkı
Kim fısıldar kulağıma ismimi belli belirsiz.

sensizliğin iklimini alevlendirir daralan vakitler.
Kim bilir hangi kumral gecelerde gezinir hovarda gazeller,
Mavi düşlere batıp çıkarken gün, bizsiz.
tutuşturur zemheriyi yüreğimde bir hüzzam beste,
zümrüt tepelerde gözlerimde mahpus kalır,
zümrüt gözlerin.
sürüklenmekte vadilerime yorgun argın,
sisli ağıtlarım.
yaldırıklar çakar içimde
yağmursuz, ateşsiz.
Vakit ermiş meğer, kanlı demine,
Ey sevgili!
Şimdi ,sen bensizsin ne yazık ben de sensiz.
FATMA DOĞAN 08.06.2025/TURHAL