Vahyin Yankısıyla Yazılan Atlas

Vahyin Yankısıyla Yazılan Atlas
Bir atlas açılır göğsümde,
ne dünya sığar içine,
ne yeryüzü haritası...
Çünkü bu atlas,
Mekke’nin taşlarında,
Medine’nin hurmasında,
Kudüs’ün secdesinde yazılmıştır.

Her kıta bir dua,
her ırmak bir şehidin gözyaşıdır.
Ve her dağ,
vahyi bekleyen bir ümmetin suskun sabrıdır.

Ey kalbinde kıble taşıyan yolcu!
Bu haritayı pusulalarla değil,
ayetlerle oku.
Bu yönü yıldızlarla değil,
“İkra” emriyle bul.

Sınırlar çizilmemiş burada,
sadece izler var:
Hazreti Bilal’in sesi,
Hazreti Ali’nin adaleti,
Hazreti Hatice’nin sadakatiyle
dağlara kazınmış izler…

Ve yürüyen bir kelâm var toprağın üzerinde:
"Allah'ın ipine hepiniz sımsıkı sarılın."
Bu ip,
ne bir çizgi,
ne bir kavim…
Bu ip,
ümmeti bir arada tutan
ilahi yankının sesi.

Atlasın ortasında bir kırık nokta:
Gazze'nin kalbi…
Ama oradan yükselen bir aydınlık var,
karanlığı parçalayan bir haykırış:
"La ilahe illallah!"

Ey ümmet!
Bu harita sana çizilmedi;
sen bu haritayı yaşamak için varsın.
Vahyin yankısıyla her adımın iz kalsın!
Çünkü bu yürüyüş,
bir zaferin değil,
bir uyanışın rotasıdır.