Kurumaya yüz tutmuş bir fidanı yeşerttik seninle
meyve vermese de
gölgesi yetti
Tek kişilik orduma komutan yaptım seni
girdiğim tüm savaşlar
Durma,vur be gülüm
Sende vur,kır kalbimi bir yerinden
Çıkarıp da gösterebilsem yerinden
Şaşırırsın zaten,paramparça olmuş
Kırsan ne olur zaten ona olanlar olmuş
İstesem kabusun olurdum senin
Çalardım gözünden uykularını
Ateşler içinde yanardı tenin
Saramazdın inan yaralarını
İnanmasam bana olan aşkına
Gözümün önünde güzel gülüşün
Aklımdan çıkmıyor beni öpüşün
Mahşerde olsa da bana dönüşün
Seni beklemekten hiç bıkar mıyım
Sever mi kalbim senden başkasını
Bu şehri artık hiç sevmiyorum
Nereye gitsem seni hatırlatıyor
Neye baksam seni görüyorum
Her yerde ayak izlerin var
Kulaklarım çınlıyor sesini duyuyorum
Bu şehri artık hiç sevmiyorum
Seni aradım dün
Yoktun
Yine boynu bükük döndüm kapından
Kim bilir kaç defa belki karşılaşırız diye
Dolaştım bütün sokaklarını olduğun yerin
İçim umut doluydu gelirken
Yaşanmış günleri gömüp maziye
Dönüp de bakma ne olur geriye
Yolun açık olsun gidebilirsin
Sen benim sevgime layık değilsin
Seven şu kalbimi döndürdün taşa
Akşam olmak üzere
Birazdan gün batacak
Saracak her yerimi bir hüzün
Beni yalnızlığın kollarına bırakacak
Gözlerim çok uzaklara dalacak
Elimde rakım,karşımda senin hayalin olacak
Bu akşam bedenim arkadaşlarımla
Ama ruhum ve beynim seninleydi
Muhabbete sahte gülümsemelerle katıldım
Çünkü aklımda hep sen vardın
Her yudumda birlikte içtiğimiz geldi aklıma
Her yarasın deyişimizde sen vardın aklımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!