Vah garibim Şiiri - Dağlar Özügüç

Odasında belli belirsiz bir mum ışığı
Paslı dudaklarını kaplamış izmarit sarısı
Mintanında yarısı silinmiş kan lekesi
Üzerine sinmiş kesif sigara kokusu
Uzanmış yerde yatıyor boylu boyunca
Bir ayağından fırlamış ayakkabısı
Bu kendinden geçmiş sarhoş uykusu
Bu kadar da olmaz ki
Ne vardı bu kadar kendini koyverecek
Aydınlık yarınlar için
Karanlık zindanlarda çürümek gerekmez ki
Yok muydu bu dertliye verilecek bir mesajınız?
Ertelenmiş ülkülerin her şeye geç kalmış zavallıları
Kibirden küfelik hale getirdiniz egoları
Cehaletin kıskacında gelişmemiş bakış açıları
Yüreklere özlenen hayaller sığmayınca
Göğün göğsünde ani yarılmalar
Vah garibim bir küçük umutla bile sana ulaşamadılar
Göstermelik nağmelerle geceye hakim olamadılar