Ben Felix’im,
Çocukluğum acı bir tebessümden ibaret...
Sen ise Henriette,
Yani; “Vadideki Zambak”, arsız gençliğim...
Nice Lady Dudley’ler gördü bu gözler,
Lakin; attığın tırnak etmediler...
Asırlar önce meğer bizi yazmış Balzac,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
