Uzun Yaşamak Hayali Şiiri - Esma Özdemir

Uçuşur hayalleri
Güvercin kanatlarında
Asılı kalır umutları...
Mavi gökyüzüne öykünür
İnsanoğlu!
Herşeyi sonsuzluk sanır
Yaşarken
Herşeyi ölümsüz sanır.

Ama ölür;
Herşey havada kalır!
Gökyüzü ağlar;
Mavisini suya bırakır...
Mezar taşları yalnız kalır;
Beyaz güvercinleri çağırır
Güvercinler, umutları...

Umut, maviyi çağırır
Mavi, bulutları...
Döker, içini denize
Bulutlar yalnız kalır!

Oysa,
On ömre yetmez hayalleri!
Düşlediği gibi yaşaması
Mümkün olsa insanın
Bin ömre bedel!
Bin yıllık ağaçlar gibi...

Ama
Yalnız başına değil elbet;
İlle de aşkıyla
İlle de sevdiğiyle...
İlelebet!

Uzun yaşamak ister her insan!
Sevgisiyle sonsuz
Hayalleri kadar uzun
Yaşamak..!
Ama, herşey yarım kalır!

Mezar taşına kapanıp
Ağlayan
Bir başına, yârim kalır!
Bir başına...
Dünyada!
Ama, yaşamak..?