Üzülüyorum Efendim! Şiiri - Mahir Odabaşı

ÜZÜLÜYORUM EFENDİM..!
Önceden bağlı, bahçeli evlerde otururken,
Şimdi beton yığını apartmanlara sıkıştığımızı görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden sütü, yoğurdu, yumurtayı köyde üretirken,
Şimdi köye; yoğurdu, yumurtayı şehirden getirenleri görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden marulu, maydanozu kendimiz yetiştirirken,
Şimdi müsait yeri olduğu halde pazardan hazır alanları görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden çarşı, pazarda yabancı isim görmezken,
Şimdi caddelerde adım başı yabancı isimleri görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden tatil denince, eş, dost ziyareti anlaşılırken,
Şimdi tatil denince akla, sadece sahillerin geldiğini görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden ecdadın yaptığı eserler ayakta dururken,
Şimdi inşaat halindeyken yıkılan binaları görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden koca bir mahallede herkesi tanırken,
Şimdi kapı bir komşumuzu tanımadığımızı görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden meyveyi, sebzeyi vaktinde yerken,
Şimdi mevsimi dışında hormonlu yiyenleri görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden mektuplar için postacının yolunu beklerken,
Şimdi fatura getirecek diye korktuğumuzu görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden bir mahalleye, bir eve bir telefon yeterken,
Şimdi evde herkesin bir cep telefon isteğini görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden gaz lambası ışığında, kitap okurken,
Şimdi elektrik aydınlığında boş oturanları görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden bir eve bir radyo yeterken,
Şimdi bir eve iki televizyonun yetmediğini görünce,
Üzülüyorum efendim!

Önceden çocuklarımız, çocukluğunu yaşarken,
Şimdi sınav stresi içinde bunaldıklarını görünce,
Üzülüyorum efendim.!

Önceden evlilik sabırdır diye bilinirken,
Şimdi basit şeylerden boşanmaların olduğunu görünce,
Üzülüyorum efendim!
(22.07.2010)