Bir gülü koparsalar dalından, aglayarak solar biter gider
dikeni acıtıp sızlatsada, sızısına dayanamam üzülürüm.
bir cocugu koparsalar hayattan, bir gün eriyip biter
hayat nedir bilmeden, ölmesine dayanamam üzülürüm.
acılar ceksede insan, birgün unutulur hepsini
geriye kalan mutluluk anlatılır ebedi
kader vermişse ona ömür boyu acıları
yaşamdan tat alamayışına üzülürüm.
toprak istemez mi? kuruyunca suyu
sevenin ilacıdır beklemek umudu
yıllar gecer aylar gecer sabırla bekler
yolun yarısında sabretmeyışine üzülürüm.
bir kuş yuvasından uçup giderde
geriye gözyası sel olup akarda
acından çatlarcasına çığrışır yavrularda
aclıktan ölen canlıya üzülürüm.
her gecenin sonunda sabah olmaz mı?
kararan umutlara güneş doğmaz mı?
bir bugdaydan bir basak olmaz mı?
yıkılan umutların acısına üzülürüm.
şair alibiscan derki; bu hayat zordur yasamayana
aç kurtlar bekler, çalışıp çabalamayana
severim, beni seveni de sevmeyeni de
yalnız arkamdan kahpe gibi vurana üzülürüm.
26-09-2007 ALİBİSCAN
Kayıt Tarihi : 24.5.2009 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!