Üzülmek Üzmekten Evladır Şiiri - Rüştü Uslu

Su vermedim diye mi ağlıyorsun?
Sen kaktüs değil miydin yüreğim?
Dikeni içinde, suyu dışında...
Batırmazdın dikeni kimseye.
Bir şey olsa içine gömerdin dikeni.
En çok kendine verirdin zararı,
Zararın dokunmazdı kimseye.
Bir şeyler fısıldardın kendi kendine
Üzülmek üzmekten evladır diye.

Benden davacı olmazsınız diye
Size gömdüm kurbanlarımı.
Size gömdüm içi zehir çıbanlarımı...
Bir bavul misali, sığdıkça sığdırdım.
Yetmedi, ayağımla bastım üzerine.
İçimde yangınlar çıkardım, kül olsunlar diye.