Sen üzülünce,
Şimşekler çakar,
Bulutlar ağlar,
Ben ağlarım.
Bakarım camdan,
Ağlayan bulutlara,
Bulutun gözyaşları,
Karışır gözyaşlarıma.
Bir de bakarım ki!
Güneş açmış gökyüzünde,
Annem gülüyor diye.
-Anne yine ne oldu?
Ama sen üzülmüyorsun ki!
Bir başka anne mi üzülüyor ne?
Bulutlar ağlıyor yine,
Hıçkırıklar içinde.
Ahmet ORMANCI
Mardin-1993
Kayıt Tarihi : 1.10.2005 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!