Üzgünüm Yavrum Şiiri - Şayan Mumcu

Üzgünüm yavrum....
Sorma bana güzellikleri....
Dilim varmıyor anlatmaya sana.
Yok edilmekteyken bağ bahçe...
En çok sevdiğin ….
Menekşe, sümbül, gül kokuları yerine....
Taş duvarlar yükseliyor,
Ve sarıyorken etrafımızı,
Dört bir yandan insafsızca....
Hangi güzellikten söz edebilirim,
Örnek gösterebilirim sana ......
Yok ki...
Üzgünüm yavrum...
Sorma bana, doğruluk
Dürüstlük, insanlık nedir,
Nerededir diye...
Sen her gece tv. den
Mecliste bizi yönetenlerin
Kavgalarını, küfürlerini
Saygısızlıklarını,
İnsanlık dışı davranışlarını
İzlerken,
Koltuk sevdası peşine düşmüş
Liderlerin yalanlarını dinlerken,
Bankaları hortumlayan,
Yolsuzlukları ayyuka çıkaran,
Tüyü bitmemiş yetimin
Hakkını yiyen...
Sonra da...
Milletin karşısına geçip
Utanmadan, arlanmadan,
Biz değil, onlar diyen,
Büyüklerini seyrederken....
Üzgünüm yavrum,
Doğruluk ve dürüstlükten
Örnekler veremiyorum sana.....
Yok ki....
Yalnız birşey söyleyebilirim yavrum sana,
Ne olursa olsun etrafında,
Doğruluk, dürüstlük,
Eşitlik, özgürlük ve insanlık ,
Cumhuriyetin esasıdır.
Sakın unutma....
Atatürk ü öğren,
İlkelerini......
Oku, daima oku, yılmadan,
Çalış sen daima, çalışmaktan
Korkmadan.....
Ve.....özgür iradeni kullan,
Bugünkü yönetenleri
Örnek almadan.....
Unut, gördüğün
Sahte büyüklerini.
Unut, sana dinini
Yanlış öğretenleri,
Dininle sömürenleri.
Unut, sevgiye hasret,
Sevgisiz yaşayan zenginleri.
Unut,ablanın, ağabeyinin
Annenin, babanın
Ve...Bu yoksul milletin
Emeğiyle patron olup,
Kendinden başka
Kimseyi düşünmeyen riyakarları....
İnan bana yavrum...
Sevgi ve insanlık,
Senin ruhundadır...
Doğruluk, dürüstlük
Ve....
Aradığın huzur ile mutluluk,
Okuduğun kitaplardadır....
Aralık 2001 Şayan MUMCU