Sana konduramadığım şeyleri
Kendim kabullenemezdim üzgünüm
Senin bana sevgisizce baktığını
Kendime yediremedim üzgünüm
Anlamlandıramadığım şeyleri
Sana yakıştıramadım üzgünüm
Hatasız kul mu olur dediğime
Milyonlarca kez keşkelerle, üzgünüm…
Bir yerlerde nefes almıyormuşsun gibi
Sen hiç hayatımda olmamışsın gibi
Bu kalp bin bir parçaya bölünmemiş gibi
Davranamadım bal porsuğu, üzgünüm…
Hala kendi kendime sana kızıyor oluşuma
Geceleri ve heceleri sana veriyor oluşuma
Bendeki nefreti bile hak etmiyor oluşuna
Üzgünüm işte, sadece üzgünüm…
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!