Uzandım Şiiri - Kitapsız Şair

UZANDIM

Kader yazılmıştı, hayat yolculuğuna başladım
Dokuz ay bekleyemedim, hayata erken atıldım
İlk tokadı yedim, herkes gülerken ben ağladım
Gelişmemişti bedenim günlerce küvöze uzandım
 
Bir ay geçti toparlandım, yallah evime yollandım
Yıkandım, kundaklandım tahta beşiğe uzandım
Kulağıma ezan okundu, artık ismimle çağrıldım
Her uyandığımda acıktım, anne sütüne uzandım
 
Ağrımı söyleyemedim, gaz sandılar, hastalandım
Süründüm ve emekledim, dizlerimden yaralandım
Ayaklandım, evimin odalarını yürüyerek dolandım
Uyumak için, teyze ve halamın ayağına uzandım
 
Sokağa çıktım, arkadaşlar edindim, çevremi tanıdım
Oyuncaklarım oldu, maç yaptım, salıncakta sallandım
Tartıştım, küstüm sonra da barıştım dostuma sarıldım
Koştum, bisikletle yarıştım, yemyeşil kırlara uzandım
 
Okula gittim öğretmenim sınıfım oldu, heyecanlandım
Çantamı taşıdım, kitap okudum, deftere yazı yazdım
Çok çalıştım, başardım, herkesin takdirini kazandım
Büyüdüm, kendi odam oldu, kendi yatağıma uzandım

Tatillerde çırak oldum, cam yıkadım ve yeri fırçaladım
İlk paramı kazandım, bunun için çok çaba harcadım
Balık tuttum, yaz aşkım oldu, öptü beni çok utandım
Denizde yüzdüm, güneşlendim, sıcak kuma uzandım

Bazen diz çöktüm hayata, her şeyden bıktım usandım
Ümitsizliğe bel bağladım, sen diye ağaçlara sarıldım
Ayakta dimdik durmayı öğrendim, bazen kandırıldım
Kavga ettim, yumruk yedim, bir seksen yere uzandım

Ellerimi saçımı kınaladım, asker ocağına yollandım
Kışlada eğitim gördüm, süründüm, ranzaya uzandım
Mıntıka temizledim, talim yaptım, attım vuramadım
Karda nöbet tuttum üşüdüm, kayanın dibine uzandım

İtildim, hor görüldüm, reddedildim ama durmadım
Bulamayacağımı bilsem de ümitsizce aşk aradım
Dikenli ağaçlar arasından, gülistana yuvarlandım
Güllerin içinde güldün, koklamak için güle uzandım

Gördüm, sevdim seni, tut elimden, ben sana yandım
Sen de vuruldun bana güzelim, bunu hiç ummazdım
Hasretle, özlemle, bırakmamak üzere aşka sarıldım
Sevgi bahçesinden yol bulup onun kalbine uzandım

Eş, çoluk, çocuk herkes bir arada çok duygulandım
Yanına oturdum, bazen başımı dizine koyup uzandım
Aile olmak ne kadar güzel, kendimi cennette sandım
Televizyonda film izlerken şöyle bir arkama uzandım

Eleştiri hakaret suçu sayıldı, polis geldi tutuklandım
Hâkim bey ben suçsuzum dedim ama inandıramadım
Gökyüzüne bakarak volta attım, sigaraya başladım
Demir parmaklıklar arasından, hayaline uzandım

Sen benim öbür yarımdın, ben senin eksik parçandım
Duvar dibine oturdum, bazen kapı eşiğine uzandım
Yanağını okşadı ellerim, hasretle boynuna sarıldım
Boğmak için kirli anıları, banyodaki küvete uzandım

Yalnızlık zor, hayata tutunmak için anılara dayandım
Bazen geldin sandım, açmak için kapıya uzandım
Gelmedin gittiğin yerden, sensiz yapayalnız kaldım
Hastalıklar aman vermez gittim sedyeye uzandım

Kalbim bıraktı yaşlı bedenimi, son bir kez yıkandım
Ruhum kavuşacak artık sana, sonsuzluğa uzandım
Ben önde, tanıdıklar arkamda omuzlarda taşındım
Senin yanın son durak, yanındaki mezarıma uzandım

#kitapsizsairim

ŞİİR NO:064