Uzaktan sevmek.. Şiiri - Murat Ülkü

Seni çok özledim; bir nefes, bir his, bir bakış kadar
Ama bilirsin, rahatsız etmek, kırmak, üzmek, incitmek
Benim yapabileceğim şeyler değil, benden çok uzak.
Bu yüzden yavaş yavaş yokluğuna da alıştım,
Sessizce, derinden, her bir hücremle sensizliği anladım.

İyi ve mutlu olman için dualar ettim,
Her gece gökyüzüne fısıldadım adını.
Arada bir, tesadüfen, bir rüzgarla, bir şiiri yorumla
Nefes aldığını bilmek bile bana yetmeye başladı.
Uzaklardan, çorak toprağıma düştüm bir damla su gibi...

Gölgen bile olsa, bir anlık yetti varlığın,
Bir yıldızın kayışı gibi, umutla izledim.
Dokunmadan sevmek bu olsa gerek,
Bir çiçeğin sessizce güneşe dönmesi gibi,
Yanık bir türkü gibi içimde söyledim seni.

Adın anıldığında bile bir titreme düşer içime,
Parmak uçlarımda hüzünlü bir şiir başlar.
Keşke dokunabilsem, bir kez olsun sarılabilsem,
Ama bilirim, bu aşkın kaderi uzaktan sevmek,
Bir elvedanın ardından sonsuza dek beklemek..

Her şeyin bir sonu var derler, bu özlemin bile,
Belki bir gün diner bu acı, bu buruk his.
Ama sen hep kalacaksın içimde, bir anı gibi,
Solan her yaprakta, yağan her yağmurda,
Ve en derin dualarımda, hiç dinmeyecek bir nida gibi.

Ve ben, sessiz bir limanda bekleyen gemi,
Rotasız ama umutla dolu yüreğim.
Bilirim kavuşmak yok belki bu ömürde,
Yine de varlığın, bir meltem gibi eser içimde,
Ebediyete dek sürecek adı konulmamış bir sevgi,
Adsız sansız sensiz sessiz ıssız bir sevgi...