Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Evet…
Görmese de sevebilir insan.
Dokunmasa da sarılabilir.
Çünkü bazen göz değil, yürek görür.
Bazen ten değil, ruh dokunur.
Sesini duymadan alışır bir kalp,
bir selam almadan bekler,
bir adim gitmeden özler…
Sevgi, fizik kurallarına değil,
kalbin mecnunluğuna bağlıdır.
Uzaktaysa ne olur?
Uzaklık, sadece bedenler içindir.
Yürek, istediği yere ulaşır…
Ve ruh, sarılmak isterse
bir dua olur, bir sızı olur,
ama yine de sarar.
Sevgi bazen bir bekleyiştir,
göğe bakarak dua etmektir…
Bazen hiçbir şey olmamış gibi,
ama her şey olmuşçasına,
bir ismin içinde yanmaktır.
Kayıt Tarihi : 30.6.2025 12:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!