Uzaklaşmak Şiiri - Şiir Emekçisi

Uzaklaşmak istiyorum
herkesten
her şeyden
en çok da kendimden

Bir dağın tepesine,
sessizliğin hüküm sürdüğü bir yere
ne bir ses, ne bir iz
yalnızca rüzgarla konuşan taşlar olsun yanımda

Gözlerimi kapatınca
geçmiş değil, huzur aksın içime
bir çiçeğin sabrı,
bir kayanın suskunluğu olsun yoldaşım

Zaman dursun,
adımı unutsun dünya
ben de unutayım
ne olduğumu,
kim olduğumu,
neden yorulduğumu

Yalnız kalayım,
ama eksik değil
tam ve sessiz
kendimle barış içinde bir hiçlikte.

Gecenin koynunda eriyim yavaşça,
ay bile dokunmasın tenime,
bir düşün gölgesinde kaybolayım,
sorulmasın adım sanım denizlere.

Yoruldum aynalardan, suretlerden,
her biri ayrı bir yalanla dolu,
bir tebessüm bile sahte çoğu zaman,
en çok da içimdeki sessizlik yordu.