Uzaklar Şiiri - Kenan Gezici

Sis çökmüş geceye hava başka bir hava.
Tutuşsak el ele yazdan kalma bir eylül var.
Donmuş renkler şekillerde bir buhur var.
Zaman ve mekân unutsa beni ve seni.
Kaybolup gitsek uzak denen kimsesiz yere.
Burada aç ve açıktayız iliklerimize kadar.
Tıka basa mehtabı, güneşi görmüyor.
Sevemiyoruz örneğin aldatılmadan.
Ayak seslerimiz gelmiyor yakınlardan.
Sancıyla geziniyor bölük pörçük olmuşuz.
Yaşamak beyaz yalanlardan ibaret.
Biz ihtiyaç sahibi herkes stokçu.
Ederinden fazlayı ödeyen en forslu.

Kenan Gezici 04/09/2025