Uzak Yakamozlar Şiiri - Turgay Kurtuluş

Kalemim titriyor şimdi
avuçlarımda bir kelebek,
göçmen kuşlar gibi yorgun.
Sana kavuşmayan yolların
kırılgan haritasıyım.

Ruhumu dağlarda unuttum,
şehir ışıkları içimde yanarken
kayıp bir ateşin külleri yüzümde.
Gece, siyah mürekkebiyle
resmediyor ayrılığımızı.

Parmaklarımda senin adın,
hafızamda son bakışın.
Çiy taneleri gibi birikiyor
kelimeler dilimin ucunda,
söylenmeyen her şey kanıyor.

İçimdeki sarkaç, hep sana doğru.
Bazen çok sesli, bazen sessiz.
Bir kentin yalnızlığı,
bir denizin hırçınlığı saklı
soğuyan ellerimin içinde.

Karanlığın kucağında,
ben seni arıyorum,
sen yokken bile.
Bir şişede unutulmuş mektup gibi
sürükleniyorum kıyılarında zamanın.

Turgay Kurtuluş