Uzak Bir Ben Olmuşum Bana Şiiri - Asena ...

günler geçiyor,
ellerimizden dökülen kum gibi.
üzülmeli mi buna?
yoksa alışmalı mı dünyanın hızına?

asıl mesele belki de
yüzümüzdeki izleriydi gülümsemelerimizin,
hiç utanır mı insan
göz kırışıklıklarından,
yaşadığının suskun tanıklarıyken?

nedir başarı?
bilinmeyenin peşinden
yorgun bir umutla koşmak mı?
sürekli bir sonrakine hazırlanmak,
hiç şimdiye tam olarak varamamak mı?

yarını bilmezken,
dünü özlemle ve pişmanlıkla anarken,
ne haddime
şimdiyi bir kenara bırakmak?

“çok istersen her şey mümkün” derler.
eski bir masal bu,
eski bir yanılgı.

fark ediyorum —
çok uzak ben, bana.
beni sen inandır devamına.

bazen cevaplar çıkmaz karşına,
attığın her adımda
seninle olacağım — unutma.

doğru yolda mısın,
bilmem.
ama bahsimi
yine de sana yatıracağım.

belki de bir ömür
ararsın kendini.
belki de bulamazsın.
ama aramış olman bile
yeter sana, bana.