Nasırlı ellerle tuttu
Minicik beyaz ve yumuşak ellerimi
Beklide uyurken öptü alnımdan hatırlamıyorum
Elim cebimde yürürken çelme taktı
Düşmeyi de öğrendim
Küsmeyi de…
Çocukken daha mı değerliydi acaba zaman
Beş dakika sürdü küskünlüğüm
İki bisküvi
Bir lokumla kıstırıldım…
Ne küskünlük kaldı
Ne de moraran başımın ağrısı…
Kayıt Tarihi : 21.3.2013 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!