Bir ummandan kopmuştu damla damla
Düşmüştü gönlüme heceler
tılsımlı dokunuşlarla.
Büyüdü yüreğim,
Doldu, yandı
yıldız yıldız aydınlanmalarla.
Ve sonra
Öyle uzağa düşer oldular ki
Her damla asılı kaldı evrenin bir yerinde
Üşüdü harfler buz dağlarından geçip dondular
Gelemeyişleri saplandı yüreğime
Konamadı yerine hiç kimse, hiç birşey
Dolamadı boşlukların ürkütücü karanlığı
Boş ve soğuk zindanlar kaldı
Gönlümün terkedilmiş odalarında.
Kayıt Tarihi : 21.10.2003 09:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Üşüdü harfler buz dağlarından geçip dondular
Gelemeyişleri saplandı yüreğime
bazen harfler gelemezler bulundukları yerlerden ve bu gelmeyiş yüreğimize hançer gibi saplanır bu şiiri okurken duygulanmamak elde değilki dilinize sağlık
erişilmezim
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
Dolamadı boşlukların ürkütücü karanlığı
Boş ve soğuk zindanlar kaldı
Gönlümün terkedilmiş odalarında. '
Tebrikler. Saygilar.
TÜM YORUMLAR (5)